Bahar rüzgarı dövüyor ağaçları.
Çiçekler naif bir düşüşte kuru toprağa.
İzliyorum, bir çiçeğin uyanışını.
Tüm o hiddete rağmen zülmün,
Bilmesine rağmen güçsüzlüğünü,
Kazanamayacakken rüzgara karşı.
Zafer peşinde bir koşuş değil bu!
Her şeye rağmen, yaşamak için!
Açıyor yine o güzel çiçek!
Tüm o hiddete rağmen rüzgarın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder