Hazin Şiir

Yıllar yılı büyüttüm seni içimde,
Üstüne titredim aşk ve sevda ile,
Öyle güzelsin ki en derinlerde,
Kirletmem içimdeki seni, seninle!

Artık onca geçen yılların ardından,
Bir büyük hatırasın, en acısından,
Öyle güzelsin ki en derinlerde,
Kirletmem içimdeki seni, seninle!

Anılara gark ettin beni, bitirdin.
Beni değil, sen bizi heba ettin.
Oysa ne güzeldin en derinimde,
Kirletmem içimdeki seni, seninle!

Ne Oldu?

Neden uyumak bu kadar zor?
Niçin halen aklımdasın?
Neden ben yorgunum?
Ve niçin artık kabusum oldun?
Oysa en güzel rüyalarım iken.
Cevap beklemiyorum.
Sadece soruyorum.
Ne oldu?
Neden bir cani oldun?
Tüm hayallerimi katletmen,
Sebepsiz gidişine hitaben,
Ne oldu?
Benden bu kadar nefret edecek,
Tüm benliğinle terk edebilecek,
Güzel rüyaları katlettirebilecek,
Ne oldu?
Her gün yanmama müsamaha edecek,
Acı ile kavrulmama neden olacak,
Canımı azrailden önce aldıracak,
Ne oldu?
Söylemesen de olur ama,
Ne oldu?
Konuşmasan da olur ama,
Ne oldu?
Görmesem de olur ama,
Ne oldu?

Aşk Yalanmış

Aylar geçti ömür misali
Niçin gitmez gözümden hayali
Zaman mefhumunu yitirdim
Sebepsizmiş aşkın eceli

Bana yıl oldu, alışamadım.
Bir ömür demişti, kavuşamadım.
Zalim bir sonbahar akşamıydı,
Çok denedim, unutamadım.

Kim bilir, kiminle, yanyana
Gerçekten, mutlumudur onunla
Matemi geçmiştir elbette
Neden bir benim ruhum yanmakta?

Öyle ya, yoruldum demişti
Sebepsizce çekip gitmişti
Şunuda söylemek gerekir
Aşk yalanmış bana o öğretti