Yar yakınca bedeni süzüldü kelimeler.
Yaş akıttıkça tartışmışız meğer.
Ben onu kırmışım o beni
Yar ile konuştum anlattı derdini.
Bir akşamdı yalnızlığın içinde
Konuşalım dedi başladım söze
Bu akşam çözülür mü bilmem
Lakin konuşmaz isek ölecem.
Düşünürdü ne söylesem diye
Aşkta sevdada düşünmek niye
İçinden ne gelirse bana söyle
Demiştim en başta ben ona böyle
Dediki;
Sesin benle konuşmak istemez gibi
Çektin kendibi bir yabancı misali
Düşünmek istemesemde şimdi
Sevmiyorsun artık sanki beni
Derim ki;
Benle sevdalın gibi konuş isterim
Yar diye güzel söz duyayim derim
Ben bu yüzden söz eksik ettim
Hal diye halim budur dedim
Dedi ki;
Anladım sözünü eksik ettin
Gözünü benden artık çektin
Madem böyle bir şey istersin
Saygım vardır el etmem.
Dedim ki;
Düz söylesem boşa
Söz dizsem suya havaya
Yaş döksem kuru lafa
Hal kalmadı bende laf anlatmaya
Dedi ki;
Ben bu kadar anlayışsız birimiyim
Seni anlamayan yanlız eden miyim
Ben senin gözünde gerçekten
Bu kadar kötü birimiyim
Dedim ki;
Ne söylesem yan anladın
Ne tam, ne ters, nerden çıkardın
Ben sana kötü diyemem utanırım
Sen beni böylemi tanıdın
Dedi ki;
Ben seni bini anlayan bildim
Yardan ayrı başka görmedim
Sevdanı gözlerinden sezdim
Kimi zamandır yoktu sözünde sevda
Dedim ki;
Gözden akan yaş dile vurur yarim
Demek ki çok yaş akmış kalmamış halim
Nasıl etsem bilemedim yandı bağrım
Yıldız mısın be yar nedir bu uzaklığın
Dedi ki;
Çektin kendini bir anda benden
Bildim uzaktım özürüm sözden
Geçer bu günler düzelirim, gel sen!
Lakin sende değiştin yaş akar gözden
Dedim ki;
Kalbe bir tek sevdiğin insan vurur
Peygamber değilim sabrın sonu olur
Yar diye diye başım döner durur
Değişmek ise yarim aynaya bak beden bulur
Dedi ki;
Ben gitmiştim sen çektin beni
Sözümüz vardı tutacaktık hani
Sen gider olmuşun gel hadi
Sözümüz vardı tutacaktık hani
Dedim ki;
Dağlar denizler olmadı bana mesafe
sen çektin çekeli görmedi gözlerim yar nerede
hasret kaldım bir kuru söze bir sıcak gülüe
ben gitmedim yarim sanki göze indi perde
Şu perdeyi açta dolsun güneş bedenime
sevdan bir ateşti kor olmak üzere
Üfle biraz alev et beni de kendini de
Böyle bitmesin güzelim ölürüm hasretine
Dedi ki;
Uzaklık getirdi bizi bu hale
Gelsen görsen gözen akan yaşları birde
Her duamda sen varsın her cümlemde
Sustukça içim yanıyor bir merhem yarine
Dedim ki;
Şu kalbim bir kişinin ateşine tutuldu
Bedenim yandı gönlüm vuruldu
Gözlerine baktıkça hayaller gerçek oldu
Sevdan bir yara yaramın merhemi sen
Dedi ki;
Benim gönlüm seninle sözümde özümde
Lakin nasıl süreyim merhemi gelmedikçe
Düşünemez oldum seni görmedikçe
Yar diye saz söz ile gülmedikçe
Dedim ki;
Sevda işi akılda değildir
Gönül ne derse doğru odur
Sakın nasıl konuşacam deme
Söyle içinden ne geçerse isteğim budur
